جدول جو
جدول جو

معنی حسین حلیمی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین حلیمی
(حُ سَ نِ حَ)
ابن حسن بن محمد بن حلیم بخاری یا جرجانی شافعی مکنی به ابوعبدالله. فقیه، محدث، متکلم، ادیب بود. در بخارا در 338 هجری قمری بزاده و در همانجا بقضاء منصوب و در ربیع اول 403 هجری قمری درگذشت. او راست: ’منهاج الدین’ در سه جلد و ’آیات الساعه’. (معجم المصنفین از ذهبی) (سیر النبلاء ج 11 ص 51) (الوافی بالوفیات ج 11 ص 65) (طبقات الشافعیه ج 2 ص 69) (تذکره الحفاظ) (شذرات الذهب) (کشف الظنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 308)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

حسن حلیمی
(حَ سَ نِ حَ)
ابن محمد بن حسن. برادر حسین حلیمی بود. (تاج العروس، مادۀ ح ل م)
لغت نامه دهخدا
حسین خلیلی
(حُ سَ نِ خَ)
حاج میرزا حسین خلیلی، ابن میرزا خلیل بن ابراهیم طهرانی از مراجع شیعه در نجف بود و در 1326 هجری قمری درگذشت و اجازات وی برای شاگردانش که برخی از ایشان مرجعیت نیز یافتند در ذریعه ج 1 ص 183 یاد شده است. و نیز او راست: ’ذریعه الوداد’. وی مدرسه ای در نجف بساخت که هم اکنون بنام وی معروف است. خاندان و فرزندان وی در عراق وایران به خلیلی شهرت دارند. وی یکی از ارکان سه گانه مشروطه خواهان ایرانی در عراق بود و آن دو دیگر مرحوم ملا عبدالله مازندرانی متوفی در 1330 هجری قمری و ملا محمدکاظم خراسانی متوفی در 1329 هجری قمری بودند. مرحوم حاجی میرزا حسین در ماه شوال هزاروسیصدوبیست وشش هجری قمری در حدود سن نودسالگی در نجف وفات یافت. (ذریعه) (وفیات معاصرین قزوینی یادگار سال 3 شمارۀ 4)
لغت نامه دهخدا
حسین حمامی
(حُ سَ نِ حَمْ ما)
یکی از سران لشکر صاحب الزنج و قیام کنندگان زنگی است. رجوع به صاحب الزنج و ابن اثیر چ 1302 هجری قمری ج 7 ص 84 شود
لغت نامه دهخدا
حسین حضرمی
(حُ سَ نِ حَ رَ)
ابن فقیه بن عبدالله بن عبدالرحمان بن ابوبکر بلحاج بافضل الحضرمی صوفی متوفی در تریم 979 هجری قمری / 1571 میلادی او راست: ’الفصول الفتحیه’. (معجم المؤلفین از النور السافر 344) (ایضاح المکنون) (برو کلمان ج 2 ص 565) (هدیه العارفین ج 1 ص 320)
لغت نامه دهخدا
حسین حسینی
(حُ سَ نِ حُ سَ)
حاج محمد حسین حسینی، ابن محمدحسن بن معصوم قزوینی شیرازی عارف شاعر. درگذشتۀ 1249 هجری قمری او راست: ’خمسۀ حسینی’ که پنج مثنوی است به نام ’الهی نامه’ و ’اشترنامه’ و ’مهر و ماه’ و ’وامق و عذرا’ و ’وصف الحال’ که در شیراز با شرح او بر دیباجه های مثنوی مولوی در 1324 هجری قمری چاپ شده است. (ذریعه ج 7 ص 257)
لغت نامه دهخدا
حسین حسیبی
(حُ سَ نِ حَ)
ابن رستم رومی. از قضاه مدینه بود و در بازگشت به مصر در 1023 هجری قمری درگذشت. او راست: ’التجوید الصحیح’ و جز آن. (معجم المؤلفین از کشف الظنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 321)
لغت نامه دهخدا
حسین حبیشی
(حُ سَ نِ حُ بَ)
ابن علی بن محسن بن ابراهیم یمنی آبی شافعی فقیه مفتی. در 1204 هجری قمری 1790/ میلادی متولد و در 1256 هجری قمری 1840/ میلادی درشهراب درگذشت. او راست: ’بلوغ الاراده و نیل الحسنی’و جز آن. (معجم المؤلفین از نیل الوطر ج 1 ص 385)
لغت نامه دهخدا
حسین سلامی
(حُ سَ نِ سَ)
ابن احمد بیهقی مکنی به ابوعلی. او راست: ’ولات خراسان’ و ’نتف الطرف’. (معجم الادباء ج 1 ص 118)
لغت نامه دهخدا
حسین دیلمی
(حُ سَ نِ دَلَ)
ابن یحیی بن ابراهیم بن یحیی بن علی بن ناصردماری یمنی، ادیب. در ذمار در رجب 1148 هجری قمری 1735/ میلادی متولد شده و در همانجا در 17 ذی قعده 1249 ه. ق. / 1834 میلادی درگذشت. او راست: العروه الوثقی و الاقناع فی الرد علی من احل السماع و جز آن. (معجم المؤلفین از نیل الواطر ج 1 ص 401) (بدر الطالع ج 1 ص 232)
لغت نامه دهخدا
حسین حلبی
(حُ سَ نِ حَ لَ)
ابن عمر بن حسن بن عمر بن حبیب حلبی ملقب به شرف الدین در جمادی دوم 712 هجری قمری / 1312 میلادی متولد و در حلب 777 هجری قمری / 1376 میلادی درگذشت. او راست: ’الفهرست’ و ’المشیخه’. (معجم المؤلفین از شذرات الذهب ج 6 ص 351)
ابن حبیب ملقب به بدرالدین. درگذشتۀ779 هجری قمری او راست: فصول الربیع. (کشف الظنون)
لغت نامه دهخدا
حسین حکیم
(حُ سَ نِ حَ)
ابن سلیمان بن داود بن حیدر حلی حسینی شاعر پزشک. متولد در نجف 1262 هجری قمری1846/ میلادی و متوفی 1336 هجری قمری / 1918 میلادی سه رساله در پزشکی دارد. (اعلام الشیعۀ قرن چهاردهم هجری ص 461) (شعراء الحله خاقانی ج 2 ص 197) (معجم المؤلفین)
لغت نامه دهخدا
حسین لیثی
(حُ سَ نِ لَ)
ابن حمزۀکوفی، پسر دختر ابوحمزۀ ثمالی است و او را ابن ابی حمزه نیز گویند. کتاب حدیث دارد. (ذریعه ج 6 ص 223)
لغت نامه دهخدا
حسین سلمی
(حُ سَ نِ سَ لَ)
ابن علی بن عبدالله بن محمد رهاوی سلمی منسوب به یکی از قراء دمشق. کتابی در قرائت داشت و در دمشق در رمضان 414 هجری قمری / 1023 م. درگذشت. (معجم المؤلفین از ابن الجزری ج 1 ص 245)
لغت نامه دهخدا
حسین حلی
(حُ سَ نِ حِلْ لی)
ابن کمال الدین الابزر الحسینی الحلی ادیب شاعر رجال شناس. او راست: کتاب الرجال. (معجم المؤلفین از شعراء الحلۀ خاقانی ج 2 ص 78) (بروکلمان ج 2 ص 373) (ذریعه ج 9 ص 20 و28) (فهرست دانشگاه ج 3 ص 567) (سلافه ص 545)
ابن دره نیلی عالم فقیه بود و در نیل در 644 هجری قمری درگذشت و جنازه اش را به حله بردند. تصانیف دارد. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه)
لغت نامه دهخدا
حسن حلمی
(حَ سَ حِ)
کراده. پزشک و جراح از مهاجرین عرب به آمریکاست. او راست: ’مذکره الجیب الطیبه’ چ مصر بی تاریخ در 109 صفحۀ کوچک. (معجم المطبوعات)
لغت نامه دهخدا